Een ode aan onze summerdinners, vandaag alweer geheel geslaagd in zijn opzet, en niet alleen door het heerlijke weer: met Bruno in de keuken terwijl Ellen de kinderen in het plonsbadje afkoelt (rustig koken is zò'n luxe!) om daarna met z'n allen gezellig in de tuin aan tafel aan te schuiven en te proeven dat 't goed is. Zàlig!
Vorig jaar ontdekte ik hoe lekker het loof van rode bieten smaakt. Je maakt het klaar zoals spinazie, met een iets zoetere toets. Deze lekkernij vind je maar zelden in de winkel, de slakken hadden mijn poging tot een sobere rode bieten-teelt al opgepeuzeld maar gelukkig wist Bruno die snode vreetmonsters uit zijn tuin te houden. Hij vond het recept voor deze risotto. Onderweg naar het etentje glipte ik toevallig gauw een boekenwinkel binnen (argh, gevaarlijk!) en vond daar tot mijn grote vreugde een kookboek in zware promotie: De Zomer van de Zilveren Lepel :) Joepie! Tja, zoiets kan ik dus niet laten liggen... De Zilveren Lepel is zo ongeveer de Italiaanse 'boerinnenbond'-kookboek, en heeft tegenwoordig meerdere kleine versies met verschillende thema's. Vrolijk kom ik de keuken binnen en zie een hoop vers geoogste rode bieten en courgettes liggen. Op goed geluk sla ik mijn nieuwe aanwinst open en zie daar courgette-receptjes staan. Ook Bruno valt direct het receptje op van rauwe courgette met basilicum en citroen. Klinkt goed én gemakkelijk én alles in huis! Daar gaan we dan...
(ik schrijf het hier op zoals ik het mij herinner, ik weet niet van waar het risotto-recept komt, het slaatje alleszins uit De Zomer van de Zilveren Lepel)
qua hoeveelheden: wij aten vanavond met 4 hongerige volwassenen en 4 niet-zo-uitgehongerde kinderen, alles was op
courgettesalade:
- 2-3 fijne courgettes
- het sap van een halve citroen
- een groot handvol basilicumblaadjes (of meer, kan nooit teveel zijn ;) )
- olijfolie, peper & zout
risotto:
- 750 g arborio-rijst (dé risotto-rijst, rijk aan zetmeel waardoor je de typische smeuigheid van risotto krijgt. Probeer dit aub niet met (volkoren) rijst, dat komt in de verste verte niet in de buurt van het risotto-gevoel en het duurt een eeuwigheid eer die gaar is)
- 3 sjalotjes, versnipperd
- 3 laurierblaadjes
- warme groentebouillon (natuurlijk liefst zelfgemaakte maar met een blokje of poeder smaakt ook. Reken minstens 1l maar hou extra kokend water in de buurt, het hangt er ook van af hoe smeuiig en zacht je de rijstkorrels wilt)
- parmezaanse kaas naar smaak (of pecorino) (kan ook zonder kaas!)
- olijfolie, peper & zout
- 3 bossen rode bietenloof (met steel, net zoals spinazie slinkt het blad geweldig dus voorzie een grote kookpot volledig gevuld. stelen fijn gesneden, loof in grove stukken)
- 3 tenen look
Begin alvast met de salade, dan kan de courgette marineren in de dressing.
Snij of rasp de courgettes in fijne plakjes. Bestrooi ze met de gescheurde basilicum. Meng de overige ingrediënten in een kommetje en giet het over de courgettes. Zet apart, bedekt in de frigo.
Snij de bietenstelen van het blad, deze worden fijn gesneden en duiken als eerste in de pan tot ze bijna gaar zijn alvorens het loof toe te voegen. Verwarm een bodempje olijfolie met de geplette knoflook waar je na een minuutje de stelen bij gooit. (Nu kan je best met de rijst beginnen, zie volgende paragraaf) De look wordt verwijderd terwijl het loof gaart, dus kijk even na hoeveel stukken look je in de pot ziet.
Gebruik voor de rijst een kookpot met een dikke bodem. Stoof de sjalot in een bodem olijfolie en voeg er onmiddellijk de laurier en de rijst aan toe. Goed roeren zodat alle korrels bedekt worden met een laagje olie. Zodra ze enige glans krijgen, giet je er beetje bij beetje (pakweg 1 à 2 pollepels) bouillon bij. Blijf zo vaak mogelijk roeren met een houten lepel, tot op de bodem, zodat het vocht gelijkmatig wordt opgenomen en het zetmeel vlot vrijkomt. Telkens wanneer de bouillon opgeslorpt is, schep je er weer bij. Herhaal tot de rijst de voor jou gewenste bite heeft. Dit duurt ongeveer een half uur. Sommigen beweren een kwartier, soms doe ik er drie kwartier over. Roer de kaas erdoor wanneer je de risotto van het vuur haalt. Meng met het rode bietenloof. Als het goed zit, kleurt de rijst mooi roos dankzij de rode stelen. Serveren maar!
Met bijzondere dank aan Bruno (de hoofdkok van dienst) & Ellen (om de kinderen uit de keuken te houden) voor hun initiatief van onze summerdinners in hun supergezellige tuin, Ester die ook telkens lekkere dingen meebracht en de kinderen voor hun vrolijkheid! Op vriendschap en geluk, wat heeft ne mens meer nodig dan gezellig lekker eten en tetteren onder vrienden en dat dan nog eens overgoten met e zonneke :)
Vorig jaar ontdekte ik hoe lekker het loof van rode bieten smaakt. Je maakt het klaar zoals spinazie, met een iets zoetere toets. Deze lekkernij vind je maar zelden in de winkel, de slakken hadden mijn poging tot een sobere rode bieten-teelt al opgepeuzeld maar gelukkig wist Bruno die snode vreetmonsters uit zijn tuin te houden. Hij vond het recept voor deze risotto. Onderweg naar het etentje glipte ik toevallig gauw een boekenwinkel binnen (argh, gevaarlijk!) en vond daar tot mijn grote vreugde een kookboek in zware promotie: De Zomer van de Zilveren Lepel :) Joepie! Tja, zoiets kan ik dus niet laten liggen... De Zilveren Lepel is zo ongeveer de Italiaanse 'boerinnenbond'-kookboek, en heeft tegenwoordig meerdere kleine versies met verschillende thema's. Vrolijk kom ik de keuken binnen en zie een hoop vers geoogste rode bieten en courgettes liggen. Op goed geluk sla ik mijn nieuwe aanwinst open en zie daar courgette-receptjes staan. Ook Bruno valt direct het receptje op van rauwe courgette met basilicum en citroen. Klinkt goed én gemakkelijk én alles in huis! Daar gaan we dan...
(ik schrijf het hier op zoals ik het mij herinner, ik weet niet van waar het risotto-recept komt, het slaatje alleszins uit De Zomer van de Zilveren Lepel)
qua hoeveelheden: wij aten vanavond met 4 hongerige volwassenen en 4 niet-zo-uitgehongerde kinderen, alles was op
courgettesalade:- 2-3 fijne courgettes
- het sap van een halve citroen
- een groot handvol basilicumblaadjes (of meer, kan nooit teveel zijn ;) )
- olijfolie, peper & zout
risotto:
- 750 g arborio-rijst (dé risotto-rijst, rijk aan zetmeel waardoor je de typische smeuigheid van risotto krijgt. Probeer dit aub niet met (volkoren) rijst, dat komt in de verste verte niet in de buurt van het risotto-gevoel en het duurt een eeuwigheid eer die gaar is)
- 3 sjalotjes, versnipperd
- 3 laurierblaadjes
- warme groentebouillon (natuurlijk liefst zelfgemaakte maar met een blokje of poeder smaakt ook. Reken minstens 1l maar hou extra kokend water in de buurt, het hangt er ook van af hoe smeuiig en zacht je de rijstkorrels wilt)
- parmezaanse kaas naar smaak (of pecorino) (kan ook zonder kaas!)
- olijfolie, peper & zout
- 3 bossen rode bietenloof (met steel, net zoals spinazie slinkt het blad geweldig dus voorzie een grote kookpot volledig gevuld. stelen fijn gesneden, loof in grove stukken)
- 3 tenen look
Begin alvast met de salade, dan kan de courgette marineren in de dressing.
Snij of rasp de courgettes in fijne plakjes. Bestrooi ze met de gescheurde basilicum. Meng de overige ingrediënten in een kommetje en giet het over de courgettes. Zet apart, bedekt in de frigo.
Snij de bietenstelen van het blad, deze worden fijn gesneden en duiken als eerste in de pan tot ze bijna gaar zijn alvorens het loof toe te voegen. Verwarm een bodempje olijfolie met de geplette knoflook waar je na een minuutje de stelen bij gooit. (Nu kan je best met de rijst beginnen, zie volgende paragraaf) De look wordt verwijderd terwijl het loof gaart, dus kijk even na hoeveel stukken look je in de pot ziet.
Gebruik voor de rijst een kookpot met een dikke bodem. Stoof de sjalot in een bodem olijfolie en voeg er onmiddellijk de laurier en de rijst aan toe. Goed roeren zodat alle korrels bedekt worden met een laagje olie. Zodra ze enige glans krijgen, giet je er beetje bij beetje (pakweg 1 à 2 pollepels) bouillon bij. Blijf zo vaak mogelijk roeren met een houten lepel, tot op de bodem, zodat het vocht gelijkmatig wordt opgenomen en het zetmeel vlot vrijkomt. Telkens wanneer de bouillon opgeslorpt is, schep je er weer bij. Herhaal tot de rijst de voor jou gewenste bite heeft. Dit duurt ongeveer een half uur. Sommigen beweren een kwartier, soms doe ik er drie kwartier over. Roer de kaas erdoor wanneer je de risotto van het vuur haalt. Meng met het rode bietenloof. Als het goed zit, kleurt de rijst mooi roos dankzij de rode stelen. Serveren maar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten