heerlijke hummus

Ik ben verzot op kikkererwten.
Alleen de naam al: kikker-erwt. Direct ook de reden waarom mijn dochter ze zelfs ni wilt proeven, zucht... maar nee, 't heeft niks met kikkers te maken... eigenlijk is het een verbastering van kekererwt. Pois chiche in't Frans, da klinkt zo bouncy (link met de kikker?). Chick-pea voor de Engelstaligen, daar lijkt het meer op een kiekske... of een meisje. Maar 't allerleukst klinkt 't in de mooiste taal ter wereld, nl. Italiaans. Ceci. Spreek uit als tsjè-tsji. En zo lijkt 't alweer chinees, ha! 






Ik herinner me nog mijn allereerste kikkererwt. Die zat verstopt in mijn eerste échte couscous royale. Wat een ervaring! Betoverd door de kruiden en specerijen, de zachte groenten die wegsmelten nog voor je erop kon bijten, zittend op de grond rond een lage ronde tafel en dan ontwaart ge plots zo'n klein bolleke da ge nog ni kent. Liefde op het eerste gezicht. Of eerder bij de eerste hap. Het duurde wel efkens eer ik de volle capaciteiten van de kikkererwt ontdekte, maar sindsdien lust ik zowat alles waar deze peulvruchten in verwerkt zijn. Geroosterd, gepureerd, zoet, zout. Alles kan.

Hummus dus. Zo simpel, maar zo lekker. Dipsaus voor frisse groentjes of crackers of als beleg.
1001 recepten. Puur natuur. Met citroen. Kurkuma. Geroosterde paprika's. Pindakaas. Dik en pasteus of zijdezacht en lopend.
Paarse! Jawel, met rode biet. Yommmie!

ook lekker met verse tijm!

Net geen volle pot uitgelekte kikkererwten (ongeveer 200g)
(hou het vocht (aquafaba) bij, het mag erbij indien je graag een zachtere hummus eet en het is ook een goede ei-vervanger!)
1 grote gekookte rode biet
een dikke eetlepel gezouten tahin (donkere sesampasta)
1 tl komijn
chilipoeder naar smaak
1/4 tl zout
evt beetje olijfolie








Alles mixen tot de gewenste smeuïgheid en dippen, smeren, smullen maar!

Lasagna voor iedereen!

Lasagna!! Wie houdt er nu niet van lasagna? 

(En ja, ik blijf consequent lasagnA zeggen, dat is zo in't Italiaans en da klinkt veel mooier) 

Lasagna is zo wat hét ultieme feelgood, warme, gezellige, voldoening gevende comfort food. Altijd een beetje feest.

Zooo lekker dat ik het niet zo willen missen, niemand zou het moeten missen.

"Ooh lasagna, maar da's zoveel werk!"  

Nu hou ik niet van lang in de keuken staan. (Eerlijk gezegd kook ik zelfs ni zò graag, maar ik eet wel sùpergraag en da's een geweldige motivatie om toch telkens weer in de keuken te kruipen. Afin, dit slechts terzijde.) 

Dus, telkens ik tomatensaus maak, verdubbel ik op z'n minst de hoeveelheid, zodat we er minstens 3x van kunnen eten: ne keer pasta, pizza én lasagna. En met een beetje chance is er nog net genoeg over om er ook nog eens een soepke van te maken. Efficiënt koken: 1x koken en 3-4x vers eten. Woohoo!

Bij deze is het eerste tegenargument van tafel geveegd.

"Maar da's zo'n caloriebom!" / "Teveel koolhydraten!" / "Vegan?" / "En de gluten dan?"

Ja, bij ne klassieke lasagna is da inderdaad wel een punt. Maar voor alles is er een oplossing en het moet daarom niet minder lekker zijn. Integendeel. 

lasagna met ricotta

Er zijn vele alternatieven voor de pastavellen. Je kan ze vervangen door schijfjes courgette: helemaal koolhydraatarm en het maakt de lasagna nog sappiger. Aubergine of zoete aardappel is ook een optie. Zelf mis ik dan toch een beetje ne goeien beet van de pasta. Aangezien ik enkel tarwe probeer te vermijden en geen last heb van gluten, neem ik vaak volkoren speltpasta. Een beetje minder koolhydraten daarentegen is altijd een goed idee, zo vond ik tot mijn grote vreugde enige tijd terug pasta op basis van linzenmeel! Glutenvrij, koolhydraatarm én mijn elfke heeft er niks van gemerkt dus heeft ook zij eindelijk eens wat peulvruchten binnen. Yes!

Qua tomatensaus, wel, daar steekt ge gewoon in wat ge ook maar in huis hebt. Ik geef hier straks mijn snelle basis-saus mee, maar daar kan je eindeloos op variëren. 

Uiteraard komt er bij mij geen vlees aan te pas. Seitan- of tofugehakt of linzen zijn al eens plezant qua structuur of om er wat proteïnen aan toe te voegen.

Nu hebben we al laagjes, dat is natuurlijk het belangrijkste voor lasagna. Een goei bechamelleke (de smeuïge typische witte saus) maakt het wel af, maar voor wie dat een struikelblok is, om welke reden dan ook, zijn er voldoende andere mogelijkheden. Probeer eens wat ricotta te mengen met olijfolie en kruiden of leg enkele repen feta bovenop de lasagna. Maar ook zonder kaas wordt het lekker: maak een bechamel op basis van olijfolie iplv boter en amandel- of havermelk of gebruik gepureerde bloemkool! Was me dat een geweldige ontdekking! (Nog zo'n efficiënt koken-tip. Wanneer je bloemkool stoomt, hou dan een deel opzij, pureer die en vries het in, scheelt weer qua werk bij het maken van lasagna.) Kruid de puree net zoals een bechamel. Heerlijk!

 

Zo hebben we hier een recept waar iedereen van kan meesmullen. En ge moogt het gerust elke week maken. Tof he :)

Dit maak ik voor 2 personen, waarvan de tomatensaus dus voor minstens 2 gerechten.

Tomatensaus (Maak de dag voor je lasagna wil eten spaghetti, zo is de saus al op voorhand klaar)

• 2 doosjes gepelde tomaten of passata
• olijfolie
• look naar smaak
• 1 ui
• 2 rode paprika's
• oregano
• peper en zout
• voor wie een dikkere saus wil: 1 zoete aardappel
• zoveel groenten als je zelf maar wil

Laat de gekneusde knoflook in de kookpot zijn smaak afgeven in olijfolie. Voeg er de ajuin aan toe en laat garen tot deze heerlijk ruiken. Strooi zout naar smaak erbij. Snij ondertussen de paprika's en doe ze samen met een flinke lepel oregano bij de ajuintjes. Doe het deksel op de pot. Op dit punt kan je de eventuele andere groenten er een voor een bijdoen. Laat alles rustig sudderen tot de groenten zacht zijn. Haal er de look uit, die heeft zijn werk gedaan. Enkel nog passata, peper en zout erin en een kwartier later is de saus klaar.


Bloemkool-bechamel

• enkele dikke roosjes van een bloemkool 
• olijfolie
• peper en zout
• nootmuskaat (voor de taalpuristen onder ons: nootmuskaat is het poeder verkregen door het raspen van de muskaatnoot, jaja)
• eventueel kan je deze saus lopender maken door er voorzichtig beetje bij beetje amandelmelk bij te doen

Stoom de bloemkool en pureer hem samen met de rest.

Assemblage en een korstje:

• olijfolie
• tomatensaus
• lasagnavellen op basis van (gele) linzen
• bloemkool-bechamel
• amandelmeel
• edelgistvlokken (geven een licht kazig smaakje en vol B-vitaminnekes)
• oregano
• zout

Stel de lasagna samen door te beginnen met wat olijfolie in de schotel, en vervolgens 2 laagjes tomatensaus en lasagnavellen, dan 1/3 van de bloemkoolsaus, opnieuw tomatensaus, 'pasta', rode saus en bovenop de rest van de witte saus. Bestrooi deze met wat amandelmeel en/of edelgistvlokken, oregano, een snuifje zout en besprenkel het geheel met olijfolie. Zet 30-40 minuten in een voorverwarmde oven op 200°.  Hou u eventjes in voor da ge begint te  eten, want da gaat warm zijn. Heel warm. En lekker!

roze kokosballetjes - coconut bliss balls

Oh die balletjes, heel hip en trendy dezer dagen. Geheel terecht weliswaar, want zeg nu zelf, toch niks zo plezant dan van die kleine leuke hapjes bomvol smaak én vitamines? Gezond snoepen, daar kunt ge toch gewoon ni tegen zijn :)

Op Amerikaanse sites vind je ze terug onder verschillende namen: bliss balls, energy bites, energy balls. Meestal een combinatie van noten en gedroogde vruchten, al dan niet met iets van granen of zaden erbij, soms nog kruiden of specerijen.

Zelf ben ik nogal fan van de notenrepen van Nak'd (en nee, ik verdien hier niks aan), die zijn zo lekker en goed gebalanceerd qua smaak, ik heb er altijd in huis. En eerlijk gezegd, toch ook wel heel handig. Ik zou zelfs voorzichtig durven opperen dat ge waarschijnlijk niet veel duurder uitkomt dan wanneer ge ze zelf maakt. Wanneer ik me er dan toch aan waag om er zelf te maken, wil ik dat ze snel en simpel zijn, met redelijk goedkope ingrediënten in verhouding.

fruitig roze cranberrie - amandelmeel

Het idee voor deze bollekes kwam eigenlijk vanuit een andere hoek. Ik zat met een geopend pakje gekookte bieten en bedacht toen dat dat wel goed combineert met kokos. Cranberries zouden er, in tegenstelling tot dadels, ook nog eens toe bijdragen dat het eindresultaat niet alleen fruitig maar ook mooi rozig paars zou blijven. Het oog wil ook wat, ni waar?

De eerste versie maakte ik met amandelmeel en cranberrie, wat resulteerde in een fris, zacht fruitig roos bolleke: héérlijk! 

Nu had ik laatst nog kokosmeel staan dat op moest (ja, zo ontstaan vele recepten, met ingrediënten waar dringend iets mee gedaan moet worden voor 'het te laat is'). Dat bleek algauw een even groot succes. Kokosmeel slorpt veel meer vocht op dus het balletje wordt vanzelf al wat steviger, ook dankzij ne lepel kokosolie. Raar genoeg smaakt deze versie niet méér naar kokos dan de vorige, ook iets minder fruitig en toch zou ik niet kunnen zeggen welke ik nu de lekkerste vind. Laat het dus maar afhangen van welk meel ge in huis hebt ;)

Maar kokos en cacao, tja... daar begin ik ook spontaan bij te glimlachen, en dat past dan weer wél beter bij kokosmeel... en tegenover die bittere rauwe cacao mag er wel een donkere zoete dadel tegenaan gegooid worden. Zodus ziehier 2, ha nee, eigenlijk zelfs 3 recepten voor de prijs van 1. Alstublieft. Graag gedaan. 

donkerder door dadel - steviger door kokosmeel

amandeelmeel + cranberrie

1 niet te grote gekookte rode biet

40g amandelmeel

50g cranberries

40g kokosrasp + om in te rollen

Alles mixen en zacht met de handen bollekes rollen. Laten opstijven in de koelkast. Op zijn lekkerst fris.  

kokosmeel + dadel

1 niet te grote gekookte rode biet

30g kokosmeel

20g cranberries

1 grote (medjool) dadel (+- 20g, ontpit) 

20g kokosrasp + om in te rollen

10g kokosolie (zacht, hoeft niet gesmolten te zijn)

1/2 el chiazaad

3 à 4 tl (rauwe) cacao (naar smaak, let wel, te weinig is niet lekker dus durf er gerust, beetje bij beetje, wa meer in te doen)

Alles behalve de cacao en de kokosrasp mixen. De helft van het deeg tot balletjes draaien en doorheen de helft van de kokosrasp rollen. Een halve theelepel cacao mengen met de rest van de kokos. De rest van de cacao gaat doorheen het resterende mengsel. Balletjes rollen en in de bruine kokos dippen. Bewaren in de koelkast en proberen niet alles in een keer op te eten ;)

verrassende ooewy gooewy brownie

Houdt uwe lepel al maar klaar, deze brownie is zo smeuïg dat em eigenlijk al bijna begint te neigen naar e moelleuxke! 

Op zijn lekkerste recht uit den oven, dampend en blazend, recht naar uw mondje. 

Het fijne aan dit recept is dat het een schuilplaats is, en zo ook het perfecte alibi vormt, om wat extra groenten binnen te spelen, namelijk zoete aardappel! Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ik er zo enthousiast over zou zijn. Door de zoete aardappel krijgt deze gourmandise alle gezonde of moeilijke (tis maar hoe ge't beziet) labeltjes die ge u kunt wensen, geschikt voor bijna iedereen: vegan, glutenvrij, koolhydraatarm, zonder extra vet (enkel noten), zonder geraffineerde suikers en zelfs die laatste kunt ge makkelijk naar eigen zin aanpassen. Ik koos deze keer voor ahornsiroop, dat past zo lekker bij de zoete aardappel. Volgende keer, want die komt er zeker, wil ik het testen met dadels, da kan ook ni anders dan goe smaken.

Nu zou het kunnen dat een paar minuutjes minder bakken nog meer moelleux gelijkenissen oplevert of een paar minuutjes meer eerder naar een drogere richting zonder nood-aan-een-lepel uitgaat, of misschien ga'k nog wat spelen qua verhouding amandelmeel - amandelpasta, maar ik kon niet wachten om het recept alvast te geven. Feel free om jullie ervaringen te delen. 

Het recept is supersimpel en ge hebt er niet veel werk aan. Wel een klein beetje voorbereiding om de groenten te roosteren. Ik probeer af en toe, als ik den oven voor iets anders opzet, een paar zoete aardappels of wat pompoen (moet in principe ook gaan voor dit recept) mee te roosteren en gepureerd opzij te zetten, al dan niet in de vriezer. Zo heb ik altijd wat puree bij de hand om sneller iets lekkers te kunnen toveren. 

ingrediënten voor een kleine brownie (2 à 4 porties)

• 1 cup zoete aardappelpuree = 2 eerder kleine zoete aardappels
• 1/2 cup amandelmeel
• 1/4 cup amandelpasta
• 2 el cacao (ongezoet)
• 2 el ahornsiroop
• 1 tl wijnsteenbakpoeder
• 1/4 tl vanillepoeder
• snufje zout

Verwarm de oven voor op 200°. Je kan de aardappels schillen en in blokjes snijden en zo een kwartiertje roosteren ofwel prik je met een vork of een scherp mes enkele keren in de zoete aardappels (dus niet geschild) om ze 15-20 minuten te laten poffen. Na even afkoelen kan je ze makkelijk pellen. Ik kies bij voorkeur voor het minste werk (het laatste dus). In beide gevallen pureren met de blender.

Zet de oven nu wat lager, op 180°. 

Voeg de rest van de ingrediënten erbij en mix ze tot een smeuïg geheel. Giet over in een lage cakevorm die je bekleedt met bakpapier. Een dik halfuur tot 35 minuten in de oven of tot een prikker er proper uitkomt. Probeer toch eventjes te wachten voor ge proeft want met een verbrande tong gaat alle smaak verloren ;) Smakelijk!

koekskes * chocolalala * vegan * koken met de dochter

Koekskes, da was 't plan. Aangemoedigd door ne vriend die een foto postte al taarten bakkend - kliederend met zijn dochter (dapper!), dacht ik, da moeten we ook nog ne keer doen. Uit vorige pogingen om samen met mijn dochter in de keuken te staan, heb ik geleerd dat ik op dat gebied toch wel enigszins tekortschiet qua geduld. Nu is mijn elfke gezegend met talrijke talenten die ik hier ni ga oplijsten, en zie ik haar doooooooodgraag, ze heeft de concentratie van ne goudvis. (neuh, ik weet ni van wie ze da heeft) Maar bon, twas al lang geleden en soms is da gewoon wel nodig en fijn.
 
Zodus, stel ik haar vrijdagavond op de hoogte van de weekendplannen met de verwachting da ze keiblij gaat zijn... ni dus. Koekskes ofwa? Dan mogen het nog haar lievelingskoekskes zijn, ze werd er efkes stillekes van. En als zij stillekes wordt, dan ziede de radarkes draaien en moogt ge u aan iet verwachten.

"Ik zou eigenlijk liever peperkoek maken... Veel. En groot. Dan kunnen we een huisje maken. Waar we zelf in kunnen. Of nee, we kunnen FANTASIELAND maken! En Peter Pan en de slimme jongens!! En kapitein Haak en zijn schip!!! Met trampolines! Gemaakt van pupkeek (cupcake). En snoep-bloemen..."

oh boy...
waar ben ik aan begonnen...
(neuh, geen idee van waar ze da heeft)

We zagen het al helemaal voor ons. Had de Droomfabriek nog bestaan, ik had haar ingeschreven. Gelukkig is ze wel voor enige rede vatbaar en zouden we ons uitleven in koekskes, keekskes, lego en plasticine.

We zijn vandaag niet buiten geraakt, ons huisje ruikt heerlijk en morgen vliegen we zwaar in de lego en raken we waarschijnlijk ook ni buiten. Maar bon, creatieve ontwikkeling is ook belangrijk, ni?


Al bij al, heeft ze da heel goe gedaan, met de nodige 27 onderbrekingen, heeft ze bijna alles alleen gedaan (allez, ongeveer he) en ben ik mijn geduld ni verloren (of toch zo goed als).


Het recept voor de koekskes komt uit het geweldige 'Goed Zoet' van Nanne Hogeland (zware aanrader voor àlle zoetebekken, niet enkel degenen die geen geraffineerde suikers willen/mogen eten). Ik maak ze minder zoet en gebruik ontgeurde kokosolie iplv boter zodat ook mijn vegan friends ervan kunnen meegenieten.

Ook de cakejes zijn vegan friendly geworden, al was dat vooral omdat ik niet genoeg eieren meer in huis had. Een ei kunt ge vervangen door banaan, pindakaas of appelmoes, deze keer koos ik voor chiazaad. Ik hou enorm van de structuur van die kleine zaadjes, ge moet ze efkes laten weken waardoor ze een beetje slijmerig worden (klinkt goor en tziet er ni echt uit, but trust me on this one) en dus perfect als bindmiddel gebruikt kunnen worden. Veel smaak heeft da ni, een kleine noterige hint, maar wa vooral plezant is (behalve dat 't gezonde bommetjes zijn), is dat ze de cakejes een fijn krokant crispy buitenrandje geven. Binnenin het cakeje merkt ge der niks van, bijt ge gewoon in een vertrouwde luchtig sponzige cake. Afin, nen aanrader dus.

 

ingrediënten voor 4 cupcakes

• 100g volle speltbloem
• 2g (wijnsteen-)bakpoeder + 1g baksoda (of 4g bakpoeder)
• 65g ontgeurde kokosolie, gesmolten
• 50g oerzoet
• 1 el cacao (ongezoet)
• 2 el chiazaad, geweekt in 6 el ongezoete amandelmelk
• 0,5 tl vanillepoeder
• snufje zout

Verwarm de oven voor op 175°.

Klop de kokosolie, het oerzoet en het zout zo romig mogelijk (dat gaat niet zo vlot als met boter, maar dat geeft niet). Meng er het chiazaadpapje onder en voeg er dan de rest van de ingrediënten bij.
Een kwartier de oven in of tot een prikker er proper uitkomt. Smullen maar!

socca socca socca for lunch

Een van mijn favoriete lunchrecepten, snel, verwarmend en uiterààrd kei-lekker: socca!

Op zich een prachtig woord, maar daarmee weet ge misschien nog niet veel. Socca is een dikke hartige pannenkoek gemaakt van kikkererwtenmeel. Het is een streetfood-specialiteit in het zuiden van Frankrijk, meer bepaald in Nice. Nu moet ik bekennen dat ik er nog nooit van gehoord had, ondanks dat daar familie van mij woont. Spijtig, ik had dit al veel langer willen kennen!

Ook in Italië hebben ze een gelijkaardig recept, maar daar heet het farinata. Hier laten ze het deeg een nacht rusten vooraleer het in een taartvorm in de oven te bakken. Soms gebruiken ze rozemarijn als smaakmaker. Dit recept is handig als ge een happeke zoekt voor een feestje. Je kan de farinata in stukken snijden en met de hand eten. En waarschijnlijk kent niemand het dus da's ook weer plezant.

Heel wat verder, in India, is er ook een variant op dit recept te vinden, de naam ontglipt me, die was niet zo vlot te onthouden. Warm & spicy, met yoghurt in het deeg. En ja, die kruidekes wekken altijd mijn interesse :)

Ondertussen heb ik mijn eigen basisversie waar ik steeds op terugval voor een snelle voedzame lunch. Zomer of winter, het smaakt altijd. Aan de buitenkant een dun licht krokant korstje, vanbinnen smeuïg. Beetje spelen met kruiden en specerijen...
Komijn moet er voor mij bijvoorbeeld echt in. Kurkuma brengt niet alleen de smaak maar ook de kleur tot leven. Een gouden zonnetje. 

De ene keer met water, de andere met ongezoete amandelmelk. Zo wordt de koek nog voller, smeuïger, bijna romig. Heerlijk! 

Reken 50-75g kikkererwtenmeel per persoon en 3x zoveel water.

tijd om de socca om te draaien!

50g kikkererwtenmeel

150 ml water (of ongezoete amandelmelk voor een nog rijkere smaak)

1tl komijn

chilipoeder naar smaak

0,5 tl kurkuma

zwarte peper

zout

olijfolie (scheut in het beslag en een om te bakken)

Meng alle ingrediënten. 

Koken is soms echt heel simpel...

Laat bij voorkeur minstens een kwartier staan, dit komt de textuur ten goede, maar 't is niet dat het zal mislukken als ge geen geduld hebt.

Verwarm een flinke scheut olijfolie in een koekenpan. Wanneer de pan goed heet is, giet je het beslag erin, net zoals bij pannenkoeken. Zet het vuur weer wat lager en laat enkele minuten bakken tot er wat puttekes verschijnen. Kijk met een spatel of de onderkant al een mooi kleurke krijgt en draai om. Laat opnieuw verder garen tot ook deze kant een mooie gouden kleur krijgt. Serveer het lekker warm, eventueel met een yoghurtsausje erbij.

fruitige spruitjes

"Mama mama, ik wil nog eens spruitjes eten!"

Blij verrast kijk ik mijn pruts aan. Rondom ons zie ik vanuit mijn ooghoek enkele verbaasde blikken opkijken in de winkel.
Jawel, de kleine kieskeurige eter die weigert pompoen te lusten (ik verdenk haar ervan dat het een kwestie van niet willen is, één brok genetisch aangelegde koppigheid... ), vraagt mij om spruitjes.

Opgewekt begin ik de spruitjes te kuisen, ook daar helpt ze me graag bij. Onderste stukje eraf, paar blaadjes afpellen, kruisje snijden in het steeltje en hop, de kookpot in. Een kwartiertje later, giet ik ze af, ze mogen vooral niet plat gekookt worden. Ik wil een knapperige spruit, die na het koken wordt opgebakken in wat olijfolie, samen met onze favoriete tofu-worstjes én... ne zoeten appel.

Veel meer woorden kan ik daar niet aan vuil maken. Het is gewoon een zalige combinatie.

Er werd mij ooit aangeraden om pas spruitjes te eten nadat het gevroren heeft. Door de kou wordt hun zetmeel nog sneller omgezet in suiker en smaken ze dus een beetje zoeter.

Ingrediënten (2 pers.):

• spruitjes naar believen
• 1 pakje gerookte tofuworstjes, in schijfjes gesneden (onze favoriete zijn de zgz. pikante barbecueworstjes van Taifun)
• minstens 1 zoete appel, ongeschild en in blokjes

Kook de spruitjes in gezouten water. Check na 10-15 minuten of je ze kan doorprikken met een vork, ze mogen niet vast blijven zitten. Giet ze af en begin ondertussen de schijfjes worst op te bakken in olijfolie op een zacht vuur in een grote koekenpan. Halveer de spruiten en voeg ze bij de tofuworst nadat je deze hebt omgedraaid. Snij nu de appel in blokjes en gooi die er ook nog bij. Laat nog even op het vuur staan tot de meerderheid wat korstjes begint te vertonen.

Wie wil, kan uiteraard wat bijkruiden. De worstjes zijn al vrij zout. Enkele draaien aan de pepermolen maakt het net dat tikkeltje pittiger. 


Je kan er eventueel bruine rijst bij serveren of als bijgerecht, maar mits voldoende van alles, vormt het een licht doch zeer smakelijk koolhydraatarm hoofdgerecht.